وی ادامه داد: از طرفی به جایی رسیده‌ایم که طب انتقال خون فقط انتقال خون کامل نیست بلکه از تمام اجزای خون می‌توان برای ساخت دارو یا درمان بیماری‌ها و پزشکی ترمیمی استفاده کرد.

 

این متخصص بیوتکنولوژی به موانع پیوند سلول بنیادین اشاره کرد و گفت: به دلیل استرس‌هایی که در فرآیند جداسازی سلول از بدن و کشت سلولی در محیط آزمایشگاهی وجود دارد و از طرفی وضعیت نامناسب بیمار، این سلول‌ها تا حد زیادی پس از تزریق از بین می‌روند و به دنبال راهکاری برای افزایش نیمه عمر این سلول‌ها هستیم.

 

پژوهشگر مؤسسه آموزش عالی طب انتقال خون در گفتگو با فارس به این نکته اشاره کرد که سازمان بهداشت جهانی محدودیت‌هایی را برای افزایش طول عمر سلول‌های بنیادین در نظر گرفته است که دستکاری ژنتیکی یکی از آنهاست.

 

وی ادامه داد: دستکاری ژنتیکی سلول بنیادین ممکن است در دراز مدت در اندام‌های مختلف فرد مشکلاتی ایجاد کند ولی از طرفی طول عمر سلول را افزایش می‌دهد.

 

حبیبی رودکنار تصریح کرد: در پژوهشی که انجام دادیم، ماده محافظی به نام لیپوکالین-2 را با سلول بنیادین همراه کردیم تا سلول ماندگاری بیشتری در بدن داشته باشد و امیدواریم بتوان از روش‌های غیر ژنتیکی مانند دارو استفاده کرد.

 

وی گفت: وضعیت نامناسب بیمار یکی دیگر از موانع در تزریق سلول بنیادین است چرا که به عنوان مثال بیماری که سکته قلبی کرده، میزان استرس در ناحیه قلب بالاست و سلول بنیادین در این ناحیه دچار کاهش شدید اکسیژن می‌شود.

 

طرح این پژوهشگر در جشنواره پژوهشی موسسه عالی انتقال خون برگزیده شد.

پایان مطلب/